برگی از عبرت های تاریخ ...
تصمیم دیر هنگام
براساس تواریخ معتبری نظیر تاریخ یعقوبی ، تاریخ طبری ، الفتوح و ارشاد ، به نقل از دانشنامه امام حسین (ع) مختار ثقفی در هنگام قیام مسلم بن عقیل (ع) در زمین کشاورزی اش به سر می برد و بعد از شنیدن خبر قیام ، خود را به سرعت به کوفه رساند . وقتی نتوانست در مقابل نگهبانان شهر مقاومت کند ، عقب کشید و به نمایندگان قبایل گفت : ورود شما به کوفه به مصلحت نیست . برگردید... خود ، تنها به منزل رفت و لباس جنگ از تن بیرون کرد و با لباس عادی به دارالعماره رفته و در چادر سرخ رنگ عمروبن حریث که پرچم امان ابن زیاد بالای سر آن بود ، سکونت کرده و روز بعد به دیدار ابن زیاد رفت .
اب نزیاد که کسانی را برای دستگیری مختار فرستاده بود ، با دیدن وی بر آشفت و با چوب دستی اش به چشو مختار کوبید و پس از آن که مطلع شد مختار مسلم را یاری نکرده است ، و به چادر امن حکومتی پناه برده است ، موافقت کرد که مختار را فقط به زندان بیاندازند .
پس از این ماجرا ، و در واقعه کربلا ، مختار در زندان بود و پس از آزادی، برای انتقام از حاکم کوفه و دیگر همدستانش قیام کرده و و قاتلان را به هلاکت رسانده و و بعد از چندی خودش در میدان نبرد کشته می شود .
مختار اگر چه با قیام خود پس از واقعه کربلا عده ای از قاتلان و عاملان واقعه کربلا را به هلاکت برساند ، اما در لحظه ای که باید برای ایری مسلم بن عقیل می ایستاد ، تسلیم شد و این همان تفاوت لحظه و تصمیم گیری به موقع و صحیح است .
بر اساس کلیه روایات معتبر ، هر کس که در حادثه کربلا با امام حسین نبود ، رستگار نشد و حتی قیام توابین و امثال مختار ، با آنکه تاثیراتی زودگذر را در آن مقطع تاریخی بر جای گذاشت ، اما هرگز با عظمت خون یاران امام حسین (ع) و تاثیر شگرف تاریخی واقعه کربلا ، قابل قیاس نبود .
داستان مختار در واقع ، داستان تصمیم دیر هنگام و اقدامی است که اگر در وقت لازم انجام نشود ، اثری نخواهد داشت و وقتی شرایط به گونه ای رقم بخورد که خون فرزند رسول الله (ص) بر زمین کربلا ریخته شود ، دیگر هیچ اقدامی جبران کننده آن نخواهد بود .
پس بکوشیم تا با شناخت حق از باطل و تصمیم گیری به موقع و یاری امام و مقتدا در وقت لازم ، دچار حسرت و خسران نشویم .
